9 Nisan 1936’da Filistin’in Akka şehrinde dünyaya gelen Gassan Kanafani, henüz 12 yaşındayken İsrail’in yaşadıkları şehri işgal etmesi üzerine ailesiyle birlikte Lübnan’a göç etmek zorunda kalmıştır. Ardından Suriye’deki bir mülteci kampına yerleşen Kanafani ailesi, zorla yurtlarından çıkarılmanın üzerine bir de yoksullukla mücadele etmeye başlamıştır. Sürgün hayatının beraberinde getirdiği zorlu şartlar, Gassan Kanafani’nin edebî ve politik bilincinin gelişmesinde önemli bir rol oynamıştır.

Kanafani, 1952 yılında Birleşmiş Milletler Filistinli Mültecilere Yardım Ajansı’nın (UNRWA) düzenlediği öğretmenlik kursundan sertifika alarak mülteci kampındaki 1200 öğrencili bir okulda sanat öğretmeni olarak görev yapmaya başlamıştır. Bu süreçte hem kendi yaşadıklarını hem de öğrencilerinin içinde bulunduğu koşulları anlamaya ve anlatmaya yönelik kısa hikayeler kaleme almıştır. Bir yıl sonra George Habaş ile tanışan Kanafani, Arap Milliyetçileri Hareketi’ne katılmıştır. Politik faaliyetleri nedeniyle Şam Üniversitesi’nden atılmasının ardından 1956 yılında Kuveyt’e giderek siyasi çalışmalarına burada devam etmiş ve çeşitli dergilerde yazılar yayımlamıştır. 1961’de Danimarkalı Anni Hoover ile evlenmiş, 1967 yılında ise Filistin Halk Kurtuluş Cephesi’nin sözcüsü sıfatıyla örgütün kuruluş manifestosunu kaleme almıştır.

Kanafani, 1952-1972 yılları arasında sürgün hayatı yaşamasına ve ağır diyabet hastalığıyla mücadele etmesine rağmen yaklaşık yirmi eser vermiştir. Eserleri birçok dile çevrilerek yirmiden fazla ülkede yayımlanmıştır. Filistin direniş edebiyatı anlayışının öncülerinden biri olan Kanafani, işgal altındaki topraklarda yaşayan sanatçılarla sürgündeki sanatçıları ortak bir mücadele zemininde buluşturmayı amaçlamıştır. Ona göre kalemle verilen mücadele ile silahlı direniş aynı hedefe hizmet etmekteydi; asıl önemli olan bu mücadelenin sürekliliğiydi.

Kanafani’nin eserleri, yaşadığı dönemin tarihsel gerçekliğini yansıtan birer belge niteliği taşımakta ve Filistin halkının sürgünde yaşadığı acıları günümüz insanına aktarmaktadır. Direnişçi kimliğiyle edebî kişiliğini birleştiren Kanafani, Filistin direniş edebiyatının şekillenmesinde belirleyici bir rol oynamış ve “Filistin’in hiç ateş etmemiş komandosu” olarak anılmıştır. Ancak bu duruşu, onun İsrail gizli servisi MOSSAD’ın hedefi haline gelmesine yol açmış ve 1972 yılında Beyrut’ta aracına yerleştirilen bombanın patlatılması sonucu hayatını kaybetmiştir.